مراحل طلاق با داشتن حق طلاق

اگر ابهامی یا سوالی باقی مانده بود با وکلای پایه یک گروه پارسای تماس بگیرید.

44033677 - 44963487

پس از این که زن حق طلاق (وکالت در طلاق) را از همسرش اخذ می کند با مدارک کامل مثل وکالتنامه طلاق ، عقدنامه یا رونوشت ، اصل شناسنامه و کپی کارت ملی خود و ترجیحا کپی شناسنامه و کارت ملی شوهر، به وکیل دادگستری مراجعه می کند – توجه داشته باشید در وکالت در طلاق اخذ وکیل طلاق توافقی برای شوهر اجباری است – با مراجعه زن (زوجه) به شوهر و امضاء وکالتنامه، وکیل دادگستری با توجه به وکالتی که زن از شوهرش دارد وکیل مع الواسطه زوج می شود و به عنوان وکیل زوج (شوهر) می تواند همراه با زوجه دادخواست طلاق توافقی ثبت نماید که بقیه مراحل شبیه طلاق توافقی عادی می باشد که می توانید به لینک طلاق توافقی مراجعه کنید.

متاسفانه بعضی از وکالت نامه های طلاق به تعبیر عامیانه حق طلاقی که زن دارد ناقص است و در عمل مشکلاتی برای پرونده طلاق توافقی ایجاد می کند. یکی از شایع ترین آن ها ننوشتن حق قبول بذل در وکالت نامه های محضری است و دومی ننوشتن اسقاط حق تجدید نظر و فرجام خواهی است.

توصیه می شود قبل از اخذ وکالت در طلاق با وکیل خانواده گروه پارسای تماس بگیرید. مشاوره حقوقی برای طلاق توافقی رایگان است.

با توجه به این که در وکالت در طلاق، دادن وکالت به وکیل طلاق توافقی اجباری است اگر نیاز به وکیل برای طلاق توافقی در تهران داشتید با ما تماس بگیرید و از روند کار و هزینه ها اطلاع حاصل کنید.

اگر وکالت در طلاق زوجه، کامل باشد در حال حاضر در شهر تهران با توجه به رویه دادگاه ها، در کمتر از یک هفته دادنامه طلاق توافقی صادر می شود و پس از آن زوجه در ظرف 3 ماه با در دست داشتن حکم دادگاه (گواهی عدم امکان سازش) و وکالت در طلاق، می تواند به یکی از دفاتر رسمی طلاق برای ثبت آن مراجعه کند.

نکته ای مهم این که اگر زنی در وکالتنامه، وکالت در اسقاط حق تجدید نظر و فرجام خواهی را نداشته باشد بیشتر دادگاه ها قطعیت گواهی عدم امکان سازش را موکول به گذشتن مهلت تجدید نظر و فرجام خواهی یعنی 44 روز بعد می کنند.

وکیل برای طلاق توافقی         09122547699

 

منبع: مراحل طلاق با داشتن حق طلاق

مهریه عندالاستطاعه - وکیل برای مهریه

اگر ابهامی یا سوالی باقی مانده بود با وکلای پایه یک گروه پارسای تماس بگیرید.

44033677 - 44963487

هر چیزی که اصطلاحا مالیت داشته باشد می تواند با توافق به عنوان مهریه قرار گیرد اگرچه که امروزه بنا بر مصالحی از جمله کاهش ارزش وجه رایج در طول زمان، رایج شده است که سکه بهار آزادی به عنوان مهریه قرار گیرد اما هر چه زوجین به عنوان مهریه انتخاب کنند می توان برای پرداخت آن مدت قرار داد. مثلا فرض کنید مهریه 110 سکه تمام بهار آزادی در عقدنامه مندرج می شود ولی طرفین در همان عقدنامه یا توافق مکتوب دیگری مقرر می کنند تا 5 سال اول زندگی مشترک زوجه حق مطالبه آن را نداشته باشد.

چندی قبل با پرونده ای مواجه شدم که مدتی بعد از زندگی مشترک زوج سه دانگ منزل مسکونی خود را در ازای مهریه همسر به انتقال داده بود و ضمن اقرارنامه دریافت نیمی از مهریه، زوجه حق مطالبه نیمی دیگر از مهریه را تا 15 سال آینده از خود ساقط کرده بود. بگذریم ...

اما به غیر از این که مهریه می تواند مدت داشته باشد می تواند پرداخت آن موکول به داشتن استطاعت مالی مرد (زوج) گردد که در واقع همان مهریه عندالاستطاعه است به عبارت دیگر تعداد دقیق مهریه توافق شده در عقدنامه قید می گردد ولی زمانی زن مستحق دریافت آن است که استطاعت مالی زوج را اثبات نماید.

بحث مهریه عندالاستطاعه و عندالمطالبه در سال های اخیر با توجه به بخش نامه ثبتی ابلاغ شده به دفاتر رسمی ازدواج قوت گرفته است و سر دفتر ازدواج با توافق زوجین می تواند نوع مهریه را به جای عندالمطالبه، عندالاستطاعه بنویسید حتی می توان از کل مهریه بخشی را عندالمطالبه نوشت و بخش دیگر را عندالاستطاعه و در این خصوص نیز منعی وجود ندارد.

فرض کنید کل مهریه 300 سکه تمام بهار آزادی است که 110 سکه آن عندالمطالبه و باقی مانده عندالاستطاعه ...

بدیهی است که اگر مهریه عندالاستطاعه باشد زن در صورتی می تواند مهریه را دریافت کند که مالی به غیر از مستثنیات دین، به دادگاه یا اجرای ثبت برای توقیف معرفی کند البته این مال می تواند منقول مثل خودرو، وجه نقد در حساب بانکی و یا غیر منقول (ملک) باشد. اگر زوج کارمند باشد توقیف 4/1 یا 3/1 حقوق با توجه به فرزند داشتن او، امکان پذیر است آنچه در مهریه عندالاستطاعه اهمیت دارد این که اعمال ماده 3 قانون محکومیت های مالی (جلب) زوج وجود ندارد و دادخواست اعسار از پرداخت مهریه نیز در این جا معنایی ندارد.

زوجین با توافق حتی بعد از عقد هم می توانند مهریه را از عندالمطالبه به عندالاستطاعه و یا بالعکس تبدیل کنند.

علی رغم این که سر دفتران ازدواج در کشور ما عمدتا از صالحین و متدینین می باشند در زمان اجرای صیغه عقد نکاح و نگارش عقد نامه در خصوص عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن مهریه به زوجین توضیح لازم را می دهند ولی در مواردی نادر دیده شده است که سر دفتر ازدواج که از آشنایان زوج بوده است بدون این که توضیح بدهد مهریه را در سند ازدواج عندالاستطاعه نوشته است و زوجه نیز چون اطلاعات حقوقی نداشته و یا نوشته را مطالعه نکرده صرفا امضاء کرده است.

منبع: وکیل خوب برای طلاق توافقی

http://parsaylawyers.com

طلاق توافقی و مهریه – مطالبه مهریه بعد از طلاق توافقی

اگر ابهامی یا سوالی باقی مانده بود با وکلای پایه یک گروه پارسای تماس بگیرید.

44033677 - 44963487

در این سایت توسط وکیل خانواده گروه وکلای پارسای در چهار قسمت هر آنچه باید در مورد طلاق توافقی بدانید به تفضیل شرح داده شده است که توصیه می شود به این لینک جهت مطالعه مراجعه کنید.

اما طلاق توافقی آنچنان که از نامش پیداست زن و شوهر بر سر جدایی مسائل مالی و غیر مالی مرتبط با ایام زناشویی توافق دارند کما این که اگر توافقی در مورد موارد مذکور نباشد طلاق توافقی به سر انجام نخواهد رسید. مهمترین موضوع در طلاق توافقی مسئله مهریه است. زوجین باید در مورد مهریه به توافق کامل رسیده باشند در مورد هر آنچه آن ها به تفاهم رسیده باشند رای دادگاه بر مبنای آن صادر می شود لذا این که زوجه بخواهد تمام یا قسمتی از مهریه را ببخشد یا تمام آن را دریافت کند یا زوجین چه شرایط پرداختی را بین هم توافق کنند در گواهی عدم امکان سازش در (طلاق توافقی) ذکر می شود و بدیهی است که در صورت نپرداختن آنچه توافق شده ضمانت اجرا وجود دارد.

مثلا به این نمونه توافق که چندی قبل توسط گروه وکلای پارسای علی رغم تلاش برای سازش زوجین انجام شد توجه کنید:

زوجه در قبال طلاق خلع از کل مهریه سیصد و پنجاه سکه تمام بهار آزادی مقدار 240 سکه را بذل کرد و در خصوص الباقی مهریه یعنی 110 سکه تمام بهار آزادی توافق شد که زوج در دفترخانه طلاق 30 میلیون تومان معادل 30 سکه تمام بهار آزادی به زوجه بدهد و مقدار 80 سکه باقی مانده ماهیانه یک سکه به زوجه پرداخت شود ....

با این توضیح هر توافقی را می توان در خصوص مهریه در طلاق توافقی اعمال کرد.

طلاق در دوران عقد و مهریه

منظور از دوران عقد، زمان بین وقوع عقد نکاح و شروع زندگی مشترک است آنچه از دیدگاه قانون برای مهریه اهمیت دارد زناشویی بین زوجین است اگر بین زن و شوهر نزدیکی کامل واقع شده باشد تمام مهریه به زن (زوجه) تعلق می گیرد و دیگر این توافق آن هاست که راستای طلاق توافقی چه تصمیمی در مورد آن اتخاذ کنند. اگر بین زوجین زناشویی واقع نشده باشد تا قبل از طلاق زن می تواند همه مهریه را مطالبه کند و فقط در زمان طلاق است که زن مستحق نصف آن خواهد بود لذا در این جا نیز علی رغم این که بر طبق قانون و شرع، زن مستحق نصف مهریه است بستگی به توافق زوجین دارد که بخواهند در راستای طلاق توافقی چه تصمیمی در خصوص آن بگیرند. اعم از این که زوجه غیر مدخوله (باکره) بخواهد مهریه استحقاقی را ببخشد و یا با توافق دریافت کند.

رجوع پس از طلاق توافقی

اگر زوجه در هنگام ثبت طلاق توافقی دوشیزه (باکره) و یا این که یائسه باشد طلاق قابل رجوع نیست اما اگر رجعی باشد در 3 ماه عده مرد می تواند به زن رجوع کند و به حالت زوجیت باز گردند اما طلاق های توافقی از نوع خلعی است یعنی این که زن چیزی از مهریه و یا غیر آن را و لو اندک به زوج می بخشد.

در این جا اگر زوجه یائسه یا دوشیزه نباشد، زن در ایام عده می تواند به آنچه بذل کرده رجوع کند به این صورت که به دفتر خانه ای که طلاق توافقی را ثبت کرده مراجعه می کند و تقاضای رجوع می کند پس از رجوع زن به ما بذل، طلاق به ماهیت خود که رجعی بودن است باز می گردد و در این صورت مرد (شوهر) نیز می تواند به زوجیت رجوع کند و دوباره به حالت اول زن و شوهری (زوجیت) باز می گردند.

اما پس از گذشتن مدت عده زوجه به هیچ عنوان به آنچه بذل کرده نمی تواند رجوع کند.

شرایط گرفتن مهریه بعد از طلاق توافقی

اگر از بابت مهریه در طلاق توافقی چک یا سفته ای اخذ شده باشد بدیهی است که زوجه می تواند در صورت عدم وصول آن ها به استناد مدارک مذکور درخواست مطالبه از طریق دادگاه کند و در صورت قطعیت حکم امکان جلب و توقیف اموال وجود دارد.

اما اگر سند تجاری از بابت مهریه دریافت نشده باشد و زوج در مواعد توافق شده مهریه را پرداخت نکند زن می تواند از طریق داداه و با دادن دادخواست مطالبه مهریه احقاق کند توجه داشته باشید که ازدواج مجدد زوجه پس از طلاق مانع اخذ مهریه قبلی نمی گردد.

نکته: بر طبق ماده 22 قانون حمایت خانواده صرفا تا 110 سکه بهار آزادی یا معادل آن دادگاه در صورت نپرداختن اقساط جلب صادر می کند و برای مازاد بر آن، زوجه می بایستی اموالی را از زوج به دادگاه معرفی کند. برای داشتن اطلاعات کامل برای اعسار از پرداخت مهریه به لینک زیر مراجعه کنید.

مشاوره حقوقی طلاق توافقی رایگان است. برای دانستن اطلاعات بیشتر و هزینه (حق الوکاله) وکیل برای طلاق توافقی با ما تماس بگیرید.

منبع: وکیل خوب برای طلاق توافقی

http://parsaylawyers.com

بخشیدن مهریه در ازای حضانت فرزند

اگر ابهامی یا سوالی باقی مانده بود با وکلای پایه یک گروه پارسای تماس بگیرید.

44033677 - 44963487

این سوال به دفعات زیاد از وکلای گروه پارسای پرسیده می شود که آیا می توان در ازای حضانت فرزند مهریه را بخشید؟ و آیا امکان اخذ حضانت دائمی فرزند وجود دارد؟

قبل از هر چیز باید خاطر نشان کرد که بر طبق ماده 1168 قانون مدنی نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف پدر و مادر است یعنی در عین حال هر کدام از پدر و مادر حق دارند حضانت فرزند را داشته باشند تکلیف قانونی و شرعی هم در این خصوص دارند.

بر طبق ماده 1169 قانون مدنی حضانت فرزند دختر و پسر تا پایان 7 سالگی با مادر است و پس از این سن تا بلوغ قانونی دختر 9 و پسر 15 ، با پدر است. اما با وجود این پیش فرض ها ملاک حضانت برای دادگاه بر طبق تبصره همان ماده مصلحت طفل است یعنی این که به تشخیص دادگاه با رعایت مصلحت طفل است که فرزند مشترک نزد کدامیک از ابوین باشد و دیگری فقط حق ملاقات داشته باشد.

با توجه به این توضیحات در حقوق خانواده نظر غالب بر این است که هیچ کدام از ابوین نمی تواند از خود در زمینه حضانت فرزند اسقاط حق کند گر چه رویه قضایی در طلاق های توافقی می پذیرد که زوجین با توافق حضانت را به دیگری واگذار کند زیرا همانطور که گفته شد حضانت هم جنبه حق دارد و هم جنبه تکلیف و با قبول حضانت پدر یا مادر و موافقت دیگری جنبه حتی حضانت با توافق تفویض می شود و اگر مخالفت مصلحت طفل نباشد دادگاه هم ممانعتی ندارد.

اما این که می شود بخشش مهریه در قبال حضانت فرزند قرار اگر رویه قضایی شفافیت لازم را ندارد و بین حقوقدان ها اختلاف نظر است. در طلاق خلع زن چیزی از مهریه یا غیر آن را در قبال طلاق بذل می کند که این مطلقا ارتباطی به حضانت فرزندان ندارد حال اگر قرارداد صلحی منعقد شود که زن مهریه را در قبال گرفتن حضانت فرزند مشترک صلح کند به این معنی که مرد نتواند مطلقا حتی در صورت از بین رفتن صلاحیت مادر یا اثبات به صلاح فرزند نبودن حضانت با مادر نتواند حضانت را پس بگیرد به عقیده وکیل خانواده گروه وکلای پارسای با قاعده آمره ماده 1168 قانون مدنی که حضانت را تکلیف کرده است و ملاک حضانت را برای دادگاه مصلحت طفل قرار داده است، در تعارض است. حضانت طفل و رعایت مصلحت او نمی تواند وجه المصالحه قرار گیرد.

به دو نشست قضایی متفاوت در این خصوص استناد می شود:

بذل مهر در قبال اخذ حق حضانت فرزند مشترک

سوال – نظر به این که حسب مدلول ماده 1168 قانون مدنی (نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است) در مدتی که حضانت با پدر است، اگر زوجه در قبال انتقال حضانت از ناحیه زوج، مهرش را به زوج بذل کند، در این فرض؛ اولا، آیا مهر بذل شده محسوب می شود؟ و ثانیا، آیا طلاق خلعی است یا رجعی؟

نظر اکثریت - حق حضانت بنا به دلایل زیر قابل اسقاط و معامله نیست:

1-      از ماده راجع به حضانت متوجه می شویم که حق حضانت پدر قابل اسقاط نیست چون ولایت است و اصلا حق ولایت قابل اسقاط نیست، و لو این که قرارداد ببندند.

2-      ولایت یک اصل ذاتی و قائم به شخص پدر و جد پدری است؛ قانونگذار در مدت کوتاهی حق حضانت را به مادر داده است، چون تکلیف است، قابل اسقاط نیست.

3-      در حضانت، حق و تکلیف، چنان به هم آمیخته است که از نظر قانون مدنی این حق قابل اسقاط نیست و در فرض سوال، بذلی که از سوی زوجه صورت پذیرفته، یک شرط باطل و خلاف شرع و قانون است.

نظر اقلیت – در حضانت آنجا که حق است، قابل اسقاط است. آنجا که تکلیف است، قابل اسقاط نیست. دلیل این امر، آن است که حق قابل اسقاط است ولی پذیرفتن مسئولیت طفل تکلیف است. نگهداری تا جایی که مرز حق است، صد در صد قابل اسقاط است و در فرض سوال چون بذل در مقابل حق حضانت است، طلاق رجعی است.

نظر کمیسیون – در مورد سوال مطروحه، نظر به این که زوجه مهر خود را در قبال انتقال حضانت فرزندان مشترک، به زوج می دهد موضوع منصرف از بذل مهر بوده و مهر بذل شده، محسوب نیست و با توجه به این که حسب مقررات ماده 1146 قانون مدنی که می گوید: «طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد، در مقال مالی که به شوهر می دهد طلاق بگیرد اعم از این که مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر و یا کمتر از مهر باشد.» چون در فرض سوال موضوع کراهت از شوهر مطرح نیست، چنین طلاقی به فرض وقوع، طلاق خلعی نیست بلکه رجعی محسوب می شود.

توافق زوجین هنگام طلاق در خصوص حضانت فرزندان و صلح مهر

سوال – چنان چه در حین رسیدگی به درخواست طلاق توافقی زوجین بر این شرط قرار گیرد که زوجه در مقابل تحصیل حق حضانت فرزندان (حتی بیش از سن 7 سالگی) مهر خویش را صلح کند. آیا این شرط صحیح است و قابلیت اجرایی دارد؟

اتفاق نظر – برای معتبر شناختن این نوع توافق، باید ابتدا به ساکن بررسی شود که آیا حضانت قابل انتقال و تفویض به فردی غیر از شخصی که وظیفه و حق این امر را دارد، است؟ در این ارتباط می توان به قانون حضانت فرزندان صغیر یا محجور به مادران آن ها مصوب 6/5/1364 اشاره کرد که طبق آن اگر چه جد پدری (ولی قهری) زنده باشد اما امکان تفویض حضانت فرزندان به مادر وجود دارد.

علاوه بر آن ماده 1171 قانون مدنی نیز چنین امری را پیش بینی کرده است و در آن قید سن را نیز بیان نکرده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت بر خلاف حق ولایت، حق حضانت قابلیت تفوض را دارد و در حین طلاق چنان چه صلح مهر بر مبنای تفویض حق حضانت فرزندان (حتی بیش از 7 سال سن) به مادر داده شود این صلح صحیح و لازم تلقی خواهد شد.

نظر کمیسیون –در خصوص حضانت و نگهداری اطفال به موجب ماده 1169 تصریح شده که برای نگهداری، مادر تا دو سال از تاریخ ولادت اولویت دارد و پس از پایان این مدت حضانت با پدر است. مگر نسبت به اطفال اناث که تا سال هفتم حضانت آن ها با مادر است. در سال 1382 تبصره ای به این ماده اضافه ضده است که بعد از سن هفت سال در صورت حدوث اختلاف در حضانت طفل، دادگاه با رعایت مصلحت کودک برای حضانت طفل تصمیم می گیرد. با توجه به اصلاحیه مذکور و این که منعی برای حضانت مادر نشده در صورتی که زوجین وقت طلاق برای حضانت فرزندان خود توافق کرده باشند، این توافق الزام آور است.

منبع: وکیل برای طلاق توافقی | وکیل طلاق توافقی

http://parsaylawyers.com

مطالبه اجرت المثل پس از فوت شوهر (همسر)

اگر ابهامی یا سوالی باقی مانده بود با وکلای پایه یک گروه پارسای تماس بگیرید.

44033677 - 44963487

در خصوص امکان مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت در صورت فوت شوهر به طرفیت وراث شوهر (متوفی) بسیار سوال پرسیده می شود و در این راستا در صدد بررسی این سوال بر آمدیم. قبل از هر چیز باید بدانیم که در قوانین موضوعه فعلی کشور تنها دو ماده قانونی در خصوص اجرت المثل ایام زوجیت از جانب زن (زوجه) وجود دارد و بند الف تبصره ماده 6 ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، نسخ (حذف) شده است اما دو ماده مذکور یکی تبصره ذیل ماده 336 قانون مدنی الحاقی 9/5/85 مجمع تشخیص مصلحت نظام می باشد و دومی ماده 29 قانون حمایت خانواده مصوب 1391.

در این دو ماده که مستند مطالبه اجرت المثل زوجه است به خصوص تبصره ذیل ماده 336 قانون مدنی، منعی برای مطالبه اجرت المثل بعد از فوت شوهر وجود ندارد و به عبات دیگر امکان مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت مقید به زمان حیات شوهر نشده است. از اطلاق ماده مذکور بر می آید که اجرت المثل با جمع شرایط در هر زمان قابل مطالبه می باشد لذا از حیث نظری امکان مطالبه آن وجود دارد اما با توجه به ماده پیش گفته، زن (زوجه) با 3 شرط می تواند مطالبه اجرت المثل کند.

1-      اثبات انجام امور منزل که شرعا بر عهده او نبوده است.

2-      اثبات این که به دستور زوج (مرد) کار ها را انجام داده است.

3-      اثبات این که رایگان آن ها را انجام نداده است. (قصد عدم تبرع)

در مورد شرط اول اگر چه بر طبق اصول حقوقی اصل بر عدم است و مدعی انجام عمل باید در مقام اثبات آن بر آید ولی زندگی زناشویی در جامعه ما ظهور در انجام امور منزل توسط زوجه دارد و به نظر می رسد زن در این مورد بی نیاز از اثبات است.

اما اثبات شرط دوم بر دوش زوجه است اوست که باید ثابت کند به دستور یا درخواست زوج (شوهر) امور منزل را انجام داده است به عبارت دیگر باید ثابت گردد که اگر امر یا درخواست شوهر نبود کارهای منزل توسط زن انجام نمیشد.

شرط سوم محل اختلاف است بعضی از قضات معتقدند اصل عدم تبرع است یعنی این که اصل بر این است که کسی رایگان کاری را انجام نمی دهد و این مرد است که باید ثابت کند همسرش رایگان در منزل کار می کرده است و قصد تبرع نداشته است کما اینکه تبصره ذیل ماده 336 در ذیل مبحث استیفاء آمده است اما مخالفان استدلال می کند که درست است که اصل عدم تبرع است ولی زندگی زناشویی در عرف جامعه ما بر پایه احسان و محبت و تشدید مبانی خانواده است و عمده زنان به رایگان و بدون کوچکترین چشم داشتی به امور منزل می پردازند. به تعبیر حقوقی این اماره به اصل عدم تبرع برتری دارد ...

با توجه به این استدلال ها آراء متفاوتی هم در محاکم در این سال ها صادر شده است ولی تجربه گروه وکلای خانواده پارسای نشان می دهد که امروزه بیشتر محاکم در مطالبه اجرت المثل از جانب زوجه، سهل گیری می کنند و اصل را عدم تبرع می گیرند و بار اثبات این که زن به رایگان در منزل کار می کرده است را به دوش مرد می اندازند از این سهل گیری پس از فوت شوهر کاسته می شود به بیان دیگر اگرچه بر طبق استدلال های ذکر شده و اطلاق تبصره ذیل ماده 336 منعی برای مطالبه اجرت المثل به طرفیت وراث شوهر وجود ندارد اما کار زوجه برای اثبات انجام امور منزل به دستور شوهر با توجه فوت او کمی دشوار به نظر می رسد.

کما این که این سخت گیری در صورت فوت زن دو چندان می شود و یعنی اگر وراث زوجه بخواهند مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت به طرفیت شوهر بدهند، عمده محاکم چنین دادخواستی را رد می کنند زیرا به نظر می رسد زندگی مشترک زوجین و عدم مطالبه اجرت المثل از جانب زوجه در زمان حیات به منزله تبرعی بودن خدمات او و یا گذشت از آن می باشد گذشته از این که اثبات به دستور زوج بودن برای وراث زوجه نیز در صورت مخالفت مرد امری دشوار است.

منبع : وکیل خانواده|وکیل طلاق|وکیل حقوقی

http://parsaylawyers.com